Meer dan de helft van mijn werkzaam leven had ik de functie van eindredacteur van het maandblad voor internationale politiek Internationale Spectator, van mei 1981 tot september 2012, toen ik op 65-jarige leeftijd met pensioen ging. Ik trad in dienst bij de uitgever van het blad, het Nederlands Genootschap voor Internationale Zaken, dat in 1983 voor een groot deel opging in het fusieproduct Instituut Clingendael (voluit [Stichting] Nederlands (Instituut voor Internationale Betrekkingen Clingendael). Het eindredacteurschap combineerde redactiesecretariaat, bureau- en eindredactie, vertaalwerkzaamheden en een vleugje PR en marketing. Ik heb de functie ervaren als een mix van vrijheid, verantwoordelijkheid en variatie. Incidenteel droeg ik met een column, boekbespreking, commentaar of boekaankondiging zelf bij aan de kopij. In wisselende mate drukten de achtereenvolgende hoofdredacteuren (op de laatste na allen directeur van het Instituut) hun stempel op het beleid. In die zin heb ik zes banen gehad, achtereenvolgens onder J.L. Heldring, H.J. Neuman, J.J.C. Voorhoeve, A. van Staden, J.W. de Zwaan en J.Q.Th. Rood. De huidige hoofdredacteur Peter van Ham verzocht mij naar aanleiding van het 75-jarig jubileum van het blad (sinds december 2014 alleen digitaal maar wel gratis…) een geschiedenis van wat nu heet Clingendael Spectator te schrijven. Resultaat waren twee zg. long reads over de eerste 40 en de laatste 35 jaar. Samenvattingen verschenen als gewoon artikel, met verwijzing (doorklikmogelijkheid) naar de lange versie. De redactie nodigde vervolgens in het kader van het jubileum een aantal deskundigen uit een thematisch artikel uit een van de vorige decennia als uitgangspunt te nemen voor een analyse van de huidige problematiek.
Zie 75 jaar Spectator deel 2: van papier tot digitaal | Clingendael Spectator
Hieronder een foto van het omslag van het nummer van februari 1991. In de toenmalige sobere huisstijl, in de wandeling het “badkamermotief”, met de Clingendael-C. Van deze aflevering ook de inhoudsopgave. En vervolgens mijn eigenwijze, licht provocatieve column in dat nummer. Daarna twee omslagen ruim twintig jaar later, uit het jaar van mijn pensionering, toen het blad er inmiddels wat fleuriger en dynamischer uit zag. Ten slotte een aantal foto’s gemaakt door mijn dochter Adinda bij mijn afscheid van het Instituut in september 2012: richtingaanwijzer redactiebureau; Peter Schregardus (duobaan-collega) & Ko Colijn (directeur Instituut); J.L. Heldring (94 jaar; mijn eerste hoofdredacteur); schilderij Clingendael; en in gesprek met Ko Colijn & Kees Homan (gen.-majoor marns b.d.).
